Höga Kustenleden

Wij hebben een zeer lange dag gemaakt, we hebben vandaag 342 km gereden.
Wij waren om 17.30 uur op de camping hier in Ánäset zo’n 65 km boven Umeá aan de Botnische Golf.
Wij vetrokken om half tien, nog even langs de Lidl, daar kwamen we toch langs, we reden langs de stad Sundsvall de E4 weer op, zo miste we de tolbrug en het was niks langer voor ons. Net na de stad werden we ingehaald door zo’n vijftig motors, daar word je niet vrolijk van, krap insnijden de cruise controle er weer af en op een gegeven moment reden ze twee banen breed, de Zweden zelf hielden ook wel in tot de heren voorbij waren.
Na zo’n 60 km maakte we een stop in Härnösand, een behoorlijke oude plaats met veel houten huizen uit 1730. Eerst maar even een parkeerplaats opgezocht, ik werd verwezen naar plaatsen voor de caravan, prachtig mooi, daar kon je hem ook nog aan de stroom zetten als we dit wilde. Maar ja, wij wilde hem niet afkoppelen. Dus maar door, was daar ook een Lidl, dit wisten wij niet, daar mooi geparkeerd in twee vakken, op de foto is een zoekplaatje voor jullie. Het is een prachtig stadje om te zien geen spijt van de tussenstop. We zijn daar ook nog even bij een openluchtmuseumpje wezen kijken, dit was nog gesloten tot juni, maar je mocht er wel even rondkijken. Wij weer verder met onze trip, wij hebben vandaag onze 3000 km gehaald, komt vast nog wel wat bij. We kwamen daar vlak na Härnösand een zeer groot complex tegen, bleek een gevangenis te zijn, dit was me toch groot.
Wij hebben vandaag een van ons mooiste tochten gereden tot nu toe, langs de Höga Kustenleden. Dit gebied lijkt van Zweden, het meest op de Fjorden kust van Noorwegen. Wat een prachtige natuur hier en wat een watergebied, je had soms ogen te kort om alles in je op te nemen. En we moesten over de langste hangbrug van Zweden, wat een ding en wat kom je daar weer tegen, een fietser, je moet maar durven over dat smalle strookje weg, wat voor de fietser gereserveerd is. En daar kwam nog bij dat er werkzaamheden aan de gang waren op de brug, dus van vier banen moest alles over twee banen. Dat we aan de andere kant waren hebben we de lunchpauze ingelast op een geweldige picknickplaats with a view, we hebben daar alles eens goed bekeken en gefotografeerd. Er liepen ook twee mannen op de kabels van de brug naar beneden, dit deed mij weer denken aan Sydney Harbour bridge. Daar wilde ik ook voor geen goud op en als ik dan die mannen zie lopen, heb ik daar diepe bewondering voor, dat zij dit durven.
Ik heb vandaag heel wat afgeschakeld, heuvel op en dan weer af, de meeste tijd rijdt ik dan in de vierde versnelling, dan houd de auto het beste zijn toeren en kan ik ook langer op de cruise controle rijden. Hij doet het niet slecht onze Kia, ik was er van te voren wel wat angstig over, of dat de auto het wel aankon, met de caravan er achter en dat klimmen, maar het gaat goed.
Na 280 km dacht ik dat we er waren, stonden we voor de verkeerde camping bij Umeá. Naar die camping hebben we wel gekeken, maar dit was weer zo’n campingfabriek, daar willen wij niet staan. Johan had hem niet uit de Tom-Tom gehaald, dus hij nu maar gauw de andere camping ingevoerd en kwam er nog 65 km bij. Ik heb wel even gefoeterd op dat moment, maar ja je moet toch verder. Dit stukje was mij eigenlijk te veel, dan begint mij rug wat te zuren en weet ik even niet meer hoe ik zitten moet, maar we zijn er gekomen. En het is een prachtige en rustige camping, wat wij graag willen. Nu heb ik wel een potje thee verdiend, in de ligstoel, lekker in het zonnetje. We hebben tot acht uur buiten gezeten, en om elf uur avonds, het was nog licht, samen nog een stukje door het bos gelopen, je kunt echt wel merken dat je steeds noordelijker komt.
Wordt vervolgd.
De groeten van, Johan en Jantine.