Rendieren op de weg!

Muoiontie Finland,
Vandaag is onze kleindochter Esmee vijf jaar geworden, en wij zijn op grote afstand van dit alles. Gisterenavond ging bij ons de skype op de camping in Luleá Zweden, Heemskerk op skype,Esmee had deze zondag haar verjaardag gevierd en ze had heel veel cadeautjes gehad.
Nou dan moeten opa en oma ook nog maar even voor je zingen, doordat de verbinding op de camping niet zo geweldig was, waren we intussen met de laptop in de hand, naar de Wifi antenne gelopen, zo stonden twee senioren midden op de camping, lang zal ze leven te zingen, zal een mooi gezicht geweest zijn voor die Zweden, maar wat kan ons dat schelen, ze kennen ons hier toch niet. Kom je ons dan nog even een stukje taart brengen vragen wij, dat kan toch niet zegt Esmee, nou even met het vliegtuig dan, we zitten vlak bij het vliegveld, dat maar niet. Dus wij vandaag naar de winkel en hebben een prinsessentaart gekocht, om de verjaardag van ons prinsesje toch ook een beetje mee te vieren.
Mijn Johan is geregeld wat kwijt, ook zo op deze vakantie, dan zijn portemonnee,gehoorapparaatjes, fototoestel of zijn telefoon, ik kan het niet vinden roept hij, dan ga ik maar weer op zoek, nu is de caravan niet zo groot en ik weet zo langzamerhand wel een beetje waar hij dan de dingen neerlegt, dus vind ik het meestal wel weer. Zo gisteren was hij zijn telefoon weer kwijt, ik denk bellen dat ding, maar niet te vinden, ik in de auto zoeken en ja hoor achter zijn stoel gevonden, maar waarom hoor je hem dan niet overgaan. Ik heb je ook al eens geprobeerd te bellen zegt Johan, maar dan hoor ik in het Zweeds een verhaal dat versta ik niet, dan hang ik op. Ik mijn telefoon gebeld, hoor hem echt niet overgaan, dus ik luister het bericht af op Johan zijn telefoon, na het Zweeds wordt het in het Engels verteld, dit heeft Johan dus nooit gehoord, contact op nemen met je provider in Holland. Nou was het zondag, dus dan kan dit niet, ik ingelogd op zijn T-Mobile, bleek het in het buitenland bellen uit te staan, ik dit weer aangevinkt en geprobeerd te bellen met zijn telefoon, en warempel hij doet het weer, ja dat heb je met die mensen uit de vorige eeuw zou onze zoon zeggen, maar je ziet het lukt ze op een gegeven moment toch ook wel, ook al duurt het een beetje lang. Maar nou snap ik ook waarom we laatst in het buitenland steeds problemen hadden met Johan zijn telefoon,op zo’n moment haalt Johan zijn simkaart eruit, en is op dat moment zijn pukcode weer kwijt, want heeft inmiddels een nieuwe pukcode en Johan gebruikte de oude pukcode nog. En dan kun je op zo’n moment niet meer bellen tot je weer thuis bent, maar gelukkig Johan kan nu weer bellen. En heeft dus vanmorgen om 7.30 Esmee gebeld om haar te feliciteren met haar verjaardag, dit kan nu weer.
Vandaag hebben we 288 km gereden , dus een flink stuk opgeschoten, we hebben er voor gekozen om toch door Finland omhoog te rijden, dus eerst een stuk omhoog langs de E10 en dan tussendoor steken over de B98 naar de E8 die door Finland omhoog gaat, er staan hier borden met de Noorderlicht route erop langs de weg.
We reden door eindeloze naaldbomenbossen met af en toe een gigantische meer daar tussen en grote rivieren. Aan een zo’n rivier hebben we heerlijk zitten koffie drinken met een prachtig uitzicht op de rivier, het is dan inmiddels al 22 graden dus goed uit te houden hier. De B98 had de eerste dertig km een slecht wegdek, dus de was wordt weer goed schoon in de wasemmer door het gehobbel. Ik kon hier beslist niet harder als 70 km rijden en de handen maar goed aan het stuur houden, en af en toe een flinke heuvel op en af, tot een hoogte van 1500 meter, de laatste 20 km tot de grens was de weg prima. Wij zijn bij Aavasaksa Finland in gereden en hebben voor de grens nog getankt, want er zit in Finland bij bepaalde brandstof bio ethanol toegevoegd, daar moet je dus goed opletten, nou en ons Fins is niet zo best, dus wij hebben het zo maar opgelost. De E8 is prima te rijden en je ziet steeds minder verkeer hier op de weg, het wordt steeds rustiger.
En dan zie ik het al van ver, er staat een rendier langs de weg te grazen, ja mensen wij hebben ze al gezien hoor! Ik ga wat rustiger rijden, Johan doet zijn raampje open om een foto te nemen, staat alleen zijn achterwerk erop, ik weer omkeren, met de caravan erachter en terug, want hij moet toch op de foto niet. Rijden we een stuk verder staan daar weer een paar rendieren aan de kant van de weg, dus had ik dat keren achteraf wel kunnen laten. Wij zouden in Kolari stoppen voor een camping, maar dit ging niet helemaal goed, dus wij waren er al voorbij voor we er erg in hadden, zegt Johan, dan moet je maar terug, nou echt niet hé, ik ga geen 10 km terugrijden voor een camping, we komen er vast nog wel een tegen, en ja hoor even verder een bordje camping, dus wij daar stoppen. Komt er een vrouw naar buiten en die sprak Fins maar dan ook niks anders en daar was geen woord Frans bij. Dus met handen en voeten, hier is de keuken,douche, toilet en daar kun je staan en daar is het elektra en op een briefje stond € 28,-, gelijk maar even afrekenen, we hebben haar daarna verder niet meer gezien. Johan zegt later moet je haar niet vragen naar de Wi-Fi, laat maar, ik denk niet dat ze Wi-Fi heeft, dat ik later keek of er een Wi-Fi netwerk in de buurt was,is dit zero in het hele gebied, dit komt later wel weer.
We hebben een mooi plekje aan de grensrivier tussen Zweden en Finland met uitzicht op de rivier, ik ben bekaf en heb een gigantische hoofdpijn, dus na wat gebekvecht staat alles op zijn plaats en zitten we in de ligstoelen in de zon en het is 25 graden. Later liggen we beide om 20.50 doodmoe in bed, al is het hier een uur later door het tijdsverschil in Finland, maar wat maakt dit uit, donker wordt het hier toch niet meer.
Dit verslag zit ik vanmorgen vroeg om vier uur in bed te schrijven, Johan slaapt nog naast mij, dan heb ik mijn tijd weer nuttig besteed, doordat ik niet meer slapen kon, ik zie wel wanneer ik het weer op de site kan plaatsen.
Word vervolgd.
De groeten van Johan en Jantine.