Stockholm

Het was vandaag een enerverende dag , op weg naar Stockholm, we hebben 246 km gereden.
We vertrokken om 9.30 uur, met een stop in Norrköping, want daar is een Lidl vlak aan de snelweg. Mooi weer wat vers vlees en groenten ingekocht,voor een aantal dagen, het assortiment is te vergelijken met Nederland, al kun je dan het etiket niet lezen, je weet meestal wel wat erin zit, maar voor karnemelk hebben we toch hulp gevraagd, want dat zit hier in een blauwe verpakking en heet filmjolk, ik bedoel maar, dat snapt geen normaal mens.
Toen weer verder op weg, om 12.00 uur wilde we even een lunchpauze houden, nou zijn de picknickplaatsen hier onderweg prima geregeld, soms een klein stukje van de snelweg af, zo ook vandaag. Ik rijdt de snelweg af,rijdt op een kruising af, zie ik in mijn spiegel een wieldop aankomen, die moest van ons zijn, dit kon niet anders, er was verder niemand. Dus auto aan de kant, Johan eerst kijken of wij er een miste, ik gelijk brullen pak dat ding van de weg, direct rijdt er een overheen. Johan hem toch maar van de weg gepakt, hij was dus van de caravan, maar er is een plastic klip afgebroken, dus klemt niet meer, daar kijk ik op de camping wel naar, of ik hem nog met een t-rip vast kan zetten en anders maar niet. Dit is dus gevalletje drie van mijn dertiende huisje, het mag nu wel stoppen vind ik, denk je goed voorbereid weg te gaan?
Wij geluncht, en na een pauze weer verder, Johan wilde graag ook een stukje rijden, het was allemaal snelweg, dus hij had er vertrouwen in, dan kun jij je ook even ontspannen zegt hij, maar dit ging niet goed, opeens zegt Johan, ik ga eraf neem het maar over, gelukkig dacht ik, want ik was er niet gerust op, hoe het ging. Ik weer achter het stuur, zit hij met de tranen in de ogen en zegt nou kan ik ook al niet meer autorijden, weer een stuk inleveren voor hem en wat hij weer zal moeten incasseren, we waren er beide geëmotioneerd van, want het is zo, dat kun je niet meer veranderen.
In de buurt van Stockholm werd het steeds drukker en werden twee banen drie banen, ik moest het kopie er goed bij houden, dan verkeer van rechts erbij, later weer van links erbij, toen weer door een tunnel, gauw de zonnebril af, gewone bril op, later weer een tunnel, weer het zelfde ritueel en druk druk druk en dan rijdt er opeens een fietser op de zes baansweg langs de kant, of dit nou werkelijk mag, dat weet ik niet, maar je zou wel gek zijn, om daar te willen fietsen. Ik was blij, dat ik aan de andere kant van de stad was, ik zelf heb van Stockholm niet veel gezien alleen maar auto’s, en de Scania dat was zo'n groot complex dat moest je wel zien en ja Kees ik zag warempel een drafbaan en niet zo’n kleintje ook, dit was vlak voor wij eraf gingen, bij de afslag Vaxholm.
Bij de camping aangekomen hadden we de hoofdprijs, het gras was opnieuw ingezaaid, daar konden we niet staan, we moesten aan de zijkant staan, zo scheef als wat, dus we hebben een werk gehad, om de caravan waterpas te krijgen, hij heeft nog nooit zo hoog op zijn poten gestaan, aan een kant dan, met een flinke afstap vanuit de caravan. Het toiletgebouw werkelijk aan het andere eind van de camping zo’n 500 meter lopen, er wordt een nieuw gebouw gebouwd zeggen ze, maar is nog niet klaar en ook geen internet hier op de camping, dat komt ook nog en dat voor honderd euro voor drie nachten, je moet wat over hebben om Stockholm te zien.
Johan heeft gekookt, ik de was opgehangen en daarna nog even naar Vaxholm naar de Pressbyra-kiosk (soort van sigarenwinkel annex lotto), want we moesten OV kaarten kopen met een drie dagen pas erop, je kunt hier op de bus geen kaartjes kopen. Komen we daar aan, net dicht, ik kijk de jonge man lief aan, zeg in mijn beste Engels dat ik buskaartjes nodig heb voor morgen, hij doet de deur los, kom er maar in en helpt ons, dat maakt de dag weer goed niet!
Nou nog even uitvinden waar de boot van Vaxholm vertrekt naar de stad, want we willen zeker een keer met de boot, naar de stad of terug naar de camping.
Wordt vervolgd.
Groeten van, Johan en Jantine.