Naar de vaste wal.

Als een duvel uit een doosje scheen vanmorgen vroeg de zon al en juist nu wij vandaag de Lofoten verlaten. We zijn begonnen met mooi weer, daarna een dikke storm en koud, het werd 8 graden overdag en avonds het kacheltje gauw maar aan en het heeft veelvuldig geregend, je ziet, we mogen niet klagen over het weer op de Lofoten.
Wij hadden een strak plan wat ferry betreft. Wij zouden in Svolvaer overvaren naar Skutvik in twee uur. Gisteren meer als een uur geprobeerd in te checken, nou vergeet het maar, ik baalde als een stekker. Dus vanmorgen gebeld naar de maatschappij Torghatten, kun je alleen reserveren een dag van te voren. Ik uitgelegd dat ik dat veelvuldig geprobeerd had, het spijt mij, het is niet anders! Ga maar op tijd naar de kade, er is plaats zat, dus wij om twaalf uur startklaar voor vertrek, de boot vertrekt om vier uur en het is maar 10 km rijden van de camping. Zegt een Duitser, die aan de overkant staat, waar ga je over met de boot, wij zeggen bij Svolvaer, dat is veelste duur, hoezo vragen wij, als je bij Lødingen overvaart kost het maar 1/3 van de prijs dan bij Svolvaer, en je vaart in een uur over. Dat is weer €75,- verdiend. Wij weer naar de receptie toe voor het vaarschema, blijkt die boot elk uur te varen, inplaats van drie keer per dag, en er is plaats zat en anders een uur later. En hij vertrekt om twee uur. Dus wij onze plannen weer gewijzigd , 90 km teruggereden richting Sortland, weer door zes tunnels heen, waarvan een van 6,4 km. Komen we aanrijden vanaf de berg, zien we de ferry liggen. Wij denken, die halen we, het was 13.50, niet dus, hij vertrok net, dus wachten maar, om 14.30 was de volgende ferry er. Toen mocht Johan mee op een kinderkaartje omdat hij 65 is geweest, nou treffen wij het! Het was mooi weer en een strakke blauwe zee, dus wij hadden een prachtige overtocht. Het was nog een half uurtje naar de camping die we uitgezocht hadden, natuurlijk aan een fjord. We hebben gauw alles afgesteld en zijn lekker in de ligstoel in de zon gaan liggen, ze waren al twee weken niet meer uit de auto geweest. Johan had vanmorgen al het eten grotendeels klaargemaakt, omdat wij dachten pas om zeven uur hier op de camping te zijn, het word spaghetti vandaag. We hebben vanavond nog even geskypt met Nynke, die vond het maar raar opa en oma op de I pad, dus zij deed van alles wat niet mocht, dan was het beeld weer weg, een dikke kus en maar gauw op bed, tot de volgende keer!
Word vervolgd.
De groeten van Johan en Jantine.