Onze trip naar Havøysund.

De morgen begon al goed, de buurvrouw riep Johan dat hij moest komen kijken, er lagen twee zeehonden vlak voor onze camping aan de rand van het water. Gauw het fototoestel gepakt en op de plaat vastgelegd. Ook nog even het kwikstaartje op zijn nest, er zijn nu nog vijf eitjes over van de zes, als dat maar goed gaat?
Wij vertrokken om 10.00 vandaag, op advies van de beide dames hier, naar Havøysund. Het is een rit van 160 km heen en terug, we reden met een gemiddelde snelheid van 50 km per uur en we kwamen amper een tegenligger tegen. We reden langs fjorden en door de bergen weer op en af en daar lagen weer flinke dalen tussen. Na ruim twee uur rijden waren we in Havøysund.
Wat hebben wij genoten van alles en van de indrukken, ondanks dat het weer soms slecht was, maar het was een stuk beter als gisteren. We zijn verschillende keren gestopt om alles goed in ons op te nemen en foto’s te maken natuurlijk. We hebben heel wat rendieren gezien onderweg en nog een vos ook en natuurlijk weer de sneeuw.
Als je aan komt rijden ligt Havøysund aan de andere kant van de baai, je moet eerst de brug over, het is niet groot maar heeft een mooi aangezicht als je het ziet. Het bestaat grotendeels van de visserij. Toen wij weer vertrokken uit Havøysund, reed er net een Nederlandse koelwagen voor ons weg, die heeft nog een lange rit voor de boeg.
De buurman zij tegen ons dat we beslist naar boven moesten gaan daar, naar het noordelijkste windmolenpark van de wereld, want daar heb je een geweldig uitzicht over de oceaan, nou daar was geen woord van gelogen, het was prachtig. Maar die rit omhoog was voor mij bijna een brug te ver, zo’n 15% tot 18% stijging, maar ik heb het weer gedaan, maar vraag niet hoe! Boven hebben we ons broodje opgegeten met een mooi uitzicht en warme koffie erbij. Het was daarboven 2 graden boven nul dit is -6 graden gevoelstemperatuur. Ik moest ook nog zo nodig plassen en er was daar verder niks, dat ik daar in een hoekje bij een gebouw ben gaan zitten, het is niet anders, drukt Johan op de claxon, ik schrik mij rot, ik denk er komt een auto aan, niet dus, geintje zegt ie, hij heeft er later de hele tijd lol om gehad, maar wacht maar jongen, die is nog een keer voor mij, laat hem maar alert zijn. De rit weer naar beneden vond ik net zo spannend als naar boven, maar ik ben beneden gekomen. Johan wilde nog een foto maken van Havøysund , kom er dan ook even uit, zegt hij, nu maar even niet, de spanning was op dat moment even te veel, toen zat de stress mij wel even in de keel.
Wij daar ook nog even naar de buurtsuper voor een brood, je weet niet wat je ziet, de lokale bevolking was daar met vrouw en kinderen te winkelen en het leek wel een plaatselijke reünie, zo druk was het daar binnen, dat verwacht je toch niet, het was er natuurlijk wel lekker warm daar binnen. We waren wat vlugger terug dan op de heen weg, toen zijn we niet meer zo vaak gestopt, want we hadden wel natte sneeuw en een flinke regenbui onderweg, dus lekker in de auto, daar is het warm.
Wordt vervolgd.
De groeten van Johan en Jantine.

P.S.En dan eten we pannenkoeken vandaag, gemaakt door Jantine en Johan heeft op de afwas na vrijaf!